نوش بکن نیمه جا م توا م
نیک نگر کفتر بام توام
هم نفسم نیمه راهم مشو
من به تو محتاجم و بی من مرو
دست مرا گیرو رهایم مکن
از توام از خویش جدایم مکن
پرواز پرستو
خــد ا یـا ا گـــر د یــدی ر وزی د و د ســت
هـمچون د وپرستو به سوی هم د ر پـروازنـد
ا نها رابه هم برسان چون تقصیر ا نها نیسـت
کـــه هـــمـــد یـگــر را د وســــت د ا رنـــــد
بلکه این تو بودی که قلب را در وجود انها نهادی
و ر وی ا ن د وســت دا شــتـن را حــک کــــردی
بهترین من
نـفس کشـیدن بی تو
مـــرد ن تـد ریـجـی مـن
دلم می خواد دوباره باز
ر نـگ چـ‌شا تـو بـبـیـنم
تمـوم شه ا یـن جـد ا یـی و
د وبــا ره پـیـشـت بشینم
بـد ون تـوای مـاه مـن
روزا هـمــیشه ا بـریـه
بـهـار بـرای قــلـب مـن
نـمی دونـی چـه دل گـیـره
چـشـمـا مـو مـن می بـنـد م و
دعــا ت کــنــم نــازنــیــن
شـاد و رهـا و ســبز بـاشـی
هــر جـا کـه هـسـتی بهـتـریـن
دوســــــت د ا رم ای بــهــتـریــم
